تاثیر اسانس برخی از چاشنی ها و دانه گیاهان دارویی بر ویژگی های گوارش پذیری و تغییرات جمعیتی قارچ های بی هوازی شکمبه گوسفند در شرایط برون تنی

در این تحقیق به منظور بررسی اثر اسانس دارچین، زیره سبز، رازیانه، فلفل سیاه، روغن سیر و موننزین بر فراسنجه های تولید گاز، تخمیر شکمبه ای و تغییرات جمعیتی قارچهای شکمبه در سه نمونه خوراکی یونجه خشک، تفاله خشک چغندر و دانه جو سه آزمایش در شرایط برون تنی انجام شد. در آزمایش اول تولید گاز محیط های کشت حاوی نمونه های خوراکی مکمل شده با اسانس دارچین، زیره سبز، رازیانه، فلفل سیاه، روغن سیر و موننزین مورد مقایسه قرار گرفت. میانگین فراسنجه گاز تولید شده از بخش قابل تخمیر (b) در بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری داشت (01/0>p). بیشترین میانگین فراسنجه گاز تولیدی از بخش قابل تخمیر در تیمار حاوی دانه جو همراه با روغن سیر (9/113 میلی لیتر) و کمترین آن در تیمار حاوی یونجه همراه با اسانس زیره سبز (44/20 میلی لیتر) مشاهده شد. ثابت نرخ تولید گاز (c) نیز به طور معنی داری تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (01/0>p). بالاترین ثابت نرخ تولید گاز مربوط به تیمار یونجه همراه با اسانس رازیانه (17/0 میلی لیتر در ساعت) و کمترین آن مربوط به تیمار تفاله همراه با اسانس فلفل (0089/0 میلی لیتر در ساعت) بود. آزمایش دوم به منظور بررسی تاثیر اسانس دارچین، زیره سبز، رازیانه و فلفل سیاه بر برخی از ویژگیهای تخمیر شکمبه ای (ph محیط کشت، نیتروژن آمونیاکی و نسبت ناپدیدی ماده خشک) انجام شد. نتایج این آزمایش نشان داد که تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر ph محیط کشت، نیتروژن آمونیاکی و نسبت ناپدیدی ماده خشک داشت (01/0>p). کمترین ph مربوط به تیمار شاهد دانه جو (56/6) و بیشترین آن مربوط به تیمار یونجه همراه با اسانس دارچین )27/7) بود. کمترین غلظت نیتروژن آمونیاکی مربوط به تیمار تفاله همراه یا اسانس دارچین (58/22) و بیشترین آن مربوط به تیمار یونجه همراه با اسانس رازیانه (14/51) بود. کمترین نسبت ناپدید شدن ماده خشک مربوط به تیمار جو همراه با اسانس دارچین (383/0) و بیشترین آن مربوط به تیمار تفاله همراه با اسانس فلفل (915/0) بود.